อทระ, อารทรา หมายถึง [อะทฺระ, อาระทฺรา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๖ มี ๑ ดวง เห็นเป็นรูปฉัตร,ดาวอัททา ดาวตัวโค หรือ ดาวตาสําเภา ก็เรียก.
[อะทฺระ, อาระทฺรา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๖ มี ๑ ดวง เห็นเป็นรูปฉัตร,ดาวอัททา ดาวตัวโค หรือ ดาวตาสําเภา ก็เรียก.
[อะทิน] น. การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แก่ตน,การลักทรัพย์. (ป.).
น. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).
[อะทํา] ว. ไม่เป็นธรรม, ไม่เที่ยงธรรม, ไม่ยุติธรรม. น. ความไม่มีธรรม, ความชั่วร้าย. (ส.).
คํานําหน้าคําที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า ยิ่ง, ใหญ่, เช่นอธิปัญญา = ปัญญายิ่ง. (ป., ส. = ยิ่ง, ใหญ่, ทับ).
[อะทิกะ, อะทิกกะ] ว. ยิ่ง, เกิน, มาก, เพิ่ม, เลิศ, ใช้ว่า อธึกก็มี. (ป., ส.).
[มาด] น. เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีจันทรคติ คือ ในปีนั้นมี ๑๓ เดือนมีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘. (ป.).